تساهل و تسامح و نفی مطلق خشونت؛ ابزارهای توطئه

پرسشی از محضر علامه مصباح یزدی

پرسش:

دشمنان با نفی مطلق خشونت -اعم از قانونی و غیرقانونی- و طرح تسامح و تساهل به عنوان ارزش مطلق چه هدفی را دنبال می کنند؟

پاسخ:

تسامح و تساهل مفهوم و اصطلاحی است خاصّ و برخاسته از فرهنگ غرب که با شکاکیّت و نسبیت معرفت در آن فرهنگ همخوان است و بر اساس آن یک حالت بی تفاوتی نسبت به عقائد دینی، فلسفی و علمی در فرد ایجاد می شود که در ارتباط با هر نظریه باید بپندارد که شاید نظریّه درستی است، و اعتقاد یقینی و اینکه دین حق، نظریه حق و مذهب حق یکی است را نفی کند. به این لحاظ تسامح و تساهل با مبانی اسلام که پیروان خود را به ایمان و اعتقاد یقینی و حق جوئی و دفاع از حق فرا می خواند، هیچگونه سازگاری ندارد.
هدف اصلی دشمنان دین بیرون راندن دین از صحنه ی زندگی بشر و یا محدود کردن آن در تنگنای زندگی فردی است. چنان که دینی با خصوصیات دین اسلام مانع اصلی سلطه جوئی و دنیاپرستی و زیاده خواهی آنان است. از این رو، تا مردم از ایمان خود دست برندارند و اطاعت کامل از مقرّرات دین را سرلوح عمل خویش قرار دهند آنان به هدف خود نخواهند رسید. پس برای راندن دین از صحنه ی اجتماع باید باورها و اعتقادات مردم به اسلام و تعالیم آن سست گردد.
دشمنان همراه با عناصر سرسپرده و خودباخته که اعتقاد درستی به دین ندارند، در طول تاریخ تا به امروز، بارها و بارها به هجوم علیه مقدّسات دینی و القاء شبهات فکری و هتک ارزشهای دینی پرداخته، و می پردازند. و در مقابل عشق و علاقه مردم به اسلام همواره آنان را به واکنش متناسب و وسیع در برابر توطئه ی دشمن وادار ساخته است، و هرگاه عالمان و مراجع دین، امری را مخالف اسلام تشخیص داده اند مردم به پیروی از آنان و با شور و حرارت از کیان اسلامی دفاع نموده اند، که ماجرای کسروی و سلمان رشدی مرتد از این نمونه اند.
این حساسیّت به حق مردم همراه با احکام اسلام، که جهاد و برخورد شدید با دشمنان و منافقین و اهانت کنندگان به مقدّسات و ارزشهای دینی را پیش بینی نموده است، عرصه را برای مروّجین خودباخته ی فرهنگ غرب تنگ نموده است که نمی توانند با خیال آسوده به هتک و تخریب ارزشهای اسلامی بپردازند و زمینه ی توسعه و همه گیر شدن باورها و حتّی سلطه ی مجدّد غرب را فراهم آورند.
دشمنان دین برای گشودن راه خود و برای اینکه بتوانند آزادانه در دل جامعه ی اسلامی پایگاه ایجاد نموده و به افراد بداندیش و منحرف میدان دهند که به تبلیغ بپردازند، سعی در از بین بردن این عشق و علاقه و تعصب و غیرت دینی دارند. آنان با مطرح کردن خشونت و تسامح آنهم نه در جایگاه واقعی و به شیوه ی علمی بلکه با تبلیغات مسموم و شیوه های مخرب روانی سعی می کنند تا مفاهیمی مانند تسامح و تساهل را به عنوان ارزش مطلق مطرح کنند و در مقابل قاطعیّت و خشونت را مطلقاً محکوم نمایند. آنان تلاش می کنند که شجاعت و ایثار، شهامت و نیروی معنوی و غیرت دینی را از مردم بگیرند از این رو انواع خشونت های منفی و غیرانسانی و ظالمانه را که در دنیا انجام گرفته است و نتائج شوم و دردناکی به بار آورده، به رخ مردم ما می کشند تا چنین القاء کنند که خشونت چنین آثار بد و زشتی را دارد پس خشونت مطلقاً محکوم و مذموم است و بدین گونه احساس به حق و شریف مردم را در حراست از باورهای خود زشت و حقیر جلوه دهند و هر حرکتی در مقابل خود را در پرتو نفی مطلق خشونت غیرانسانی و نامطلوب قلمداد کنند.
در نتیجه دشمنان با نفی مطلق خشونت و ترویج تسامح و تساهل سعی دارند اولاً؛ اسلام و ائمه ی دین را به خاطر محترم شمردن آئین جهاد و مبارزه خشن معرفی نموده، و از اقبال و رغبت مردم به آنان بکاهند.
ثانیاً، جوّی را به وجود آورند که حاکمان اسلامی از اجرای احکام الهی و قاطعیت در برابر دشمنان، که سلامت جامعه را تضمین می کند، دست بردارند و فعالیّت ها و بی بندوباری های سرسپردگان آنان را تحمل نمایند.
ثالثاً، عالمان دین را به خاموشی و انزوا بکشانند تا در سایه ی شوم تسامح و تساهل غربی و اتهام خشونت چشم بر روی فتنه گری ها و تضعیف ایمان مردم از جانب دشمنان داخلی و خارجی ببندند و رواج عقائد منحرف، از جواب و ردّ شبهات مسموم آنان دست بکشند.
رابعاً، روحیه ی شهادت طلبی، ایثار، شجاعت و حضور مردم در صحنه و انگیزه ی دفاع و مقاومت را تضعیف نمایند. و در کل زمینه ای فراهم گردد تا دشمن بتواند آزادانه به ترویج عقائد و ارزشهای خود پرداخته و با بیرون کردن اسلام از صحنه ی اجتماع به سیطره و استیلای بر جامعه اسلامی دست پیدا کند.
منبع مقاله :
مصباح یزدی، محمد تقی؛ (1391)، پاسخ استاد به جوانان پرسشگر، قم: انتشارات مؤسسه ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سرّه)، چاپ اول